Zelf nadenken.

Zelf nadenken.
Wanneer heb jij dat voor het laatst gedaan?

Rare vraag toch? Een mens denkt toch overal over na? Ja de meeste mensen wel 😉
Wat zal ik aandoen, zal het zo gaan regenen, zal ik bananen of appels kopen, wat zal diegene van mij vinden, ben ik wel goed genoeg, kan ik dat wel? Enz, enz, zo gaat het de hele dag door.
Gelukkig maar, want dat betekend dat je hersenen het tenminste doen 😉

Maar als een ander iets tegen je zegt, neem jij dat dan vaak zomaar aan?
Als iemand op je werk bijvoorbeeld zegt “Ik geef deze opdracht aan iemand anders, want ik denk dat jij dit niet kunt”. Wat denk jij dan? Ow oke, hij zal wel gelijk hebben. Of uhh ik kan dat vast wel, maar toch zeg je niets. Of zeg je er wel wat van?
Of als iemand iets zegt als “Ohh ik vind dat toch zo’n slechte verkoper” of “Vanaf nu lopen we alleen nog maar aan de rechterkant op straat want dat is gezonder” of “Die tandpasta moet je niet kopen hoor, die is vies” of “Als ik jou was zou ik dat echt niet doen, dat gaat nooit goed”.
Hoe zou jij hier op reageren? Hoe reageer jij überhaupt op mensen die dingen tegen je zeggen? Of berichten waarin je dingen leest. Neem jij alles voor waar aan of slinger je je eigen hersens aan om daarna zelf een beslissing ergens over te maken?

Hou eens in de gaten of je doorhebt wanneer je “zomaar” iets aanneemt of dat er toch een stemmetje in je hoofd is die je iets wil vertellen.
Luister dan eens naar dat stemmetje. Dat is je eigen stem en die is heel waardevol!

Helaas hebben veel mensen gedurende hun leven geleerd om niet naar dat stemmetje te luisteren. Dat begint vaak al van kleins af aan. Hoe vaak dient een kind niet datgene te doen wat een volwassene wil of bedacht heeft? Nee jij kan dat niet, ik doe het wel. Of nee ik doe jouw je jas aan, want anders duurt het veel te lang. Hup doorlopen, dit is toch niet interessant!
Of dat je als kind in de klas (bijna) altijd naar de leerkracht dient te luisteren. Je leert om op dat moment iets te doen wat een leerkracht graag wil. Wil jij op dat moment lekker buiten spelen, of tekenen of wiskunde maken ipv duits praten, dan is het jammer de bammer. Zo zit het schoolsysteem niet in elkaar. Kort gezegd hoor je te doen wat een ander op dat moment wil dat jij doet. En wat jij daar dan van vindt doet er niet toe, daar is eigenlijk geen ruimte voor. Hierdoor verdwijnt je eigen stemmetje vaak een heeeeel eind naar de achtergrond.
Hoe ouder je wordt, hoe meer je van deze situaties mee zult maken, waardoor het steeds moeilijker wordt om naar je eigen stemmetje te blijven luisteren en daar naar te handelen.

Veel mensen leren hierdoor dat als een ander zegt dat ze iets moeten doen, dat ze dit dan ook doen en veelal zonder zelf nog na te denken wat ze er zelf van vinden. Want als jij doet wat een ander zegt, dan is die ander blij en laten mensen het nou net fijn vinden om anderen blij te maken/tevreden te houden…
Klinkt gek eigenlijk hè? Maar zo werkt het wel.

Het jammere is alleen, dat je dan vaak vergeet om jezelf blij te houden! Leuk hoor als iemand anders blij wordt als jij doet wat diegene wil of zegt, maar als jij daar niet blij van wordt, voor wie doe je het dan?
Zou het niet veel fijner zijn om vooral jezelf blij te kunnen maken en houden?

Maar het mooie is, dat stemmetje verdwijnt nooit! Hoe hard het misschien ook weggedrukt is, het is er nog steeds. Het is nu alleen aan jou om weer naar je eigen stemmetje te gaan luisteren en er zo uiteindelijk ook weer naar te kunnen handelen!

Dus, succes met het luisteren naar je eigen stem, zelf na te denken en hier naar te handelen!
Je kunt het en je bent het waard! Maak jezelf gelukkig!